Over ruim 2 maanden gaan we weg uit Blenheim . En hoewel ik nu nog vooral bezig ben met de race van zaterdag, zijn we toch al een beetje aan het nadenken over de verhuizing naar Tapanui.
Het is een klein dorp met rond de 800 inwoners. Er is een playcentre, een peuterspeelzaal, een basisschool en een middelbare school. Er is een bibliotheek, een toy library, een overdekt zwembad en sportvelden.
Er heeft ook een beroemde dokter gewoond; dokter Peter Snow. En hoewel deze naam bij bijna niemand een belletje zal doen rinkelen, zal hetgene wat hij beschreven heeft, iedereen erg bekend voorkomen: het chronisch vermoeidheid syndroom. Dat is dus uitgevonden in NZ! Toen hij het voor het eerst beschreef, werd er een beetje lacherig over gedaan en werd het door veel mensen de "Tapanui flu" genoemd.
Hmmm... of ik daarmee geassocieerd wil worden... Ik ben wel chronisch vermoeid, maar ik heb dat altijd geweten aan het hebben van een man en vier kinderen, het verhuizen naar een ander land, het verhuizen in een ander land, de afwezigheid in mijn leven van een 4-sterren kok , een personal assistent, een nanny en een schoonmaakbedrijf.
Wat verder? Tapanui is een populair gebied om te vissen op forel en te jagen op wilde zwijnen, herten en meer. Hmm...jagen.... ben ik ook niet zo'n fan van. Hoewel al die dieren een plaag zijn voor de inheemse flora en fauna en het juist goed is dat ze afgeschoten worden (ze hebben hier geen natuurlijke vijanden) , weet ik, dat ik nooit de trekker zou kunnen overhalen als de mama van Bambi in mijn vizier zou staan.
En toch he.....het klimaat is niet te vergelijken met Rome, zoals hier, maar het ligt een beetje ter hoogte van Lyon. Ach, dat is te overleven. En met een zekere sneeuwgarantie kan ik ook wel dealen ( de slee is mee en ik heb altijd al eens willen skien!). En met de Blue Moutntains, waar je heerlijk kunt wandelen, kan ik het denk ik wel ook wel worden.
En als de Tapanui Flu daar is uitgevonden, dan is het besmettingsgevaar vast geweken zeg maar. Wie weet hoeveel energie ik daar ga krijgen! Wie weet, ga ik dan wel voor een marathon trainen.... ze hebben hier hele mooie loopjes heb ik gezien....door de bergen, langs meren, op terrein dat alleen opengesteld wordt voor de race. Klinkt toch wel aanlokkelijk he!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten