Setteling in (Marja)

Deze vraag hoor ik heel veel... of we al een beetje aarden hier. En ik kan zeggen, dat dat het geval is.
Ik heb mijn dagelijkse routines/sleur weer, wat wel prettig is als je in een omgeving komt waar je niemand kent en bijna niets weet van de culturele achtergrond, het gevoel van humor kent etc.
We hadden het spelen van en bij vriendjes even gelaten, totdat alles hier een beetje ging lopen. Vorige week werd (eindelijk!!) het licht op groen gezet en sindsdien ben ik weer aan het plannen. Welk kind gaat wanneer waar met wie spelen, hoeveel neem ik er in totaal mee naar huis en tijdens het koken tel ik even of ik er noet per ongeluk ergens eentje heb achtergelaten of ben vergeten thuis af te zetten. Met mijn tomtom ben ik vandaag een rondje gereden door Blenheim, om zo de kinderen thuis af te zetten en de mijne weer mee te nemen van een ander adres. Wel heel leuk om weer een ander deel van het dorp te leren kennen trouwens (tip van de dag als je ergens nieuw bent!!).

Kijk, de mama's staan klaar bij het schoolplein....

Ik sta dus weer op het schoolplein met mijn notitieboekje en pen , om adressen en telefoonnummers uit te wisselen van mede taxirijders.
En zodra ik mijn gegevens heb gegeven, zie ik De Blik.

Ik ben er inmiddels al aan gewend en kan dus in redelijk vlot Engels uitleggen (zo'n bandje wat je al honderd keer afdraait zeg maar) , dat je mijn naam uitspreekt als Maya. Waar het in NL geen enkel probleem was, ben ik nu mijn voornaam dagelijks aan het spellen en daarbij de uitspraak aan het uitleggen ( en nee....Captijn is mijn achternaam....zeg maar Keptan).
Sommige moeders doen nog een wanhopige poging om mijn naam correct uit te spreken, maar kijken me dan vol dankbaarheid aan als ik zeg, dat ik Maya eigenlijk wel een hele  mooie naam vind (en eerlijk is eerlijk, ik vind het ook erg leuk om Marrrrrja te zeggen, gewoon met de rollende r. Daar schrikken ze vaak nog meer van !)
Dus hier heet ik Maya Keptan. Klinkt helemaal leuk.... For all your cab-drives, Keptan cab....
Ja, ik begin al aardig te aarden hier.

En zo voelt het om 16.30, als ik iedereen weer ophaal om naar huis te gaan

En voor ik het weet , weet ik precies waar zo'n beetje iedereen woont. Want drie kinderen in drie verschillende klassen met vriendjes....gelukkig is de benzine hier niet zo duur en heb ik een airco in de auto!